AYRILIK
Sessiz sedasız yumarsın gözlerini, geceye.
Belgi bir daha açmamak üzere...
Son güneşi gördüğün bir önceki güne dair,
Bütün yaşanmışlıklar artık bir mazidir...
Ellerini tutuyordum o son gece,
Hiç bırakmamak üzere.
Gitme kal dercesine....
Bir anda içim ürperdi,
Yüreğimde koptu bir fırtına...
Artık dönülmez uzun bir yoldur, Ayrılık.
ANNEM...
Caner.
|